‘Jij bent een ongecontroleerd projectiel binnen mijn organisatie!’

Afwijzing of compliment?

Ik heb mijzelf steeds een vreemde eend gevoeld in mijn banen, in het werksysteem, bureaucratische rompslomp of werketiquette. Ze vonden mij vaak te direct, te enthousiast, gewaagd, bemoeizuchtig, overgekwalificeerd enzovoort, waardoor ze mij met argwaan bekeken en niet wisten wat ze van me moesten denken.

Eens maakte een directeur een opmerking die hij passend vond over mijn functioneren binnen zijn organisatie. “Jij bent een ongecontroleerd projectiel binnen mijn organisatie”. Na die opmerking heb ik mijn mond gehouden en mezelf een paar dagen bedenktijd gegeven.

Daarna heb ik hem opgebeld en gevraagd: ‘Wie lost de lastigste klussen op, waar geen ander uitkomt? Wie ziet altijd een oplossing waar nog geen ander aan heeft gedacht? Wie bijt zich vast als de rest al lang de moed heeft opgegeven?’. Hij antwoordde; ‘ja, dat ben jij ook, maar ik vind het lastig omdat je moeilijk in mijn systeem te proppen bent’. Hierop antwoordde ik: ‘Dat is mijn kracht en de onmacht van jouw systeem’. Sindsdien heb ik deze opmerking als een zeer groot compliment ervaren.

Wil je tot oplossingen komen, dan zal je het kader los moeten laten. Daarbij zal je onbeperkt en onbevreesd de mogelijkheden moeten aanschouwen, zodat je tot nieuwe oplossing komt.

Doordat ik leergierig en zeer breed ontwikkeld ben is het niet verwonderlijk dat ik oplossingen zie over het vakjargon heen. Het werken met vakmensen die hun ego en vak-ego kunnen overschrijden, is een genot en een feest in plaats van werk. Elkaar ondersteunen, voeden en verrassen is het heterosis* effect op de samenwerking.

Het systeem geeft een leidraad maar is een strop voor vernieuwers.

* Heterosis of hybride groeikracht is het effect dat de nakomeling het gemiddelde van een of meer eigenschappen van de beide ouders overtreft.